กระบวนการฉีดขึ้นรูปใช้แม่พิมพ์ซึ่งโดยทั่วไปทำจากเหล็กหรืออะลูมิเนียมเป็นเครื่องมือแบบกำหนดเองแม่พิมพ์มีส่วนประกอบหลายอย่าง แต่สามารถแบ่งออกเป็นสองส่วนได้แต่ละครึ่งติดอยู่ภายในเครื่องฉีดพลาสติก และครึ่งหลังสามารถเลื่อนได้ เพื่อให้สามารถเปิดและปิดแม่พิมพ์ได้ตามแนวของแม่พิมพ์เส้นแบ่ง.ส่วนประกอบหลักสองส่วนของแม่พิมพ์คือแกนแม่พิมพ์และช่องแม่พิมพ์เมื่อปิดแม่พิมพ์ ช่องว่างระหว่างแกนแม่พิมพ์และโพรงแม่พิมพ์จะก่อตัวเป็นโพรงชิ้นส่วน ซึ่งจะถูกเติมด้วยพลาสติกหลอมเหลวเพื่อสร้างชิ้นส่วนที่ต้องการบางครั้งใช้แม่พิมพ์แบบหลายช่อง ซึ่งแม่พิมพ์สองส่วนจะสร้างช่องส่วนที่เหมือนกันหลายช่อง
ฐานแม่พิมพ์
แกนแม่พิมพ์และโพรงแม่พิมพ์แต่ละอันจะติดตั้งเข้ากับฐานแม่พิมพ์ ซึ่งจะถูกยึดไว้กับแท่นวางภายในเครื่องฉีดพลาสติกครึ่งหน้าของฐานแม่พิมพ์มีแผ่นรองรับซึ่งติดช่องแม่พิมพ์ไว้ป่วงบูชซึ่งวัสดุจะไหลจากหัวฉีดและแหวนระบุตำแหน่ง เพื่อให้ฐานแม่พิมพ์ตรงกับหัวฉีดครึ่งหลังของฐานแม่พิมพ์มีระบบดีดออกซึ่งติดแกนแม่พิมพ์และแผ่นรองรับเมื่อชุดจับยึดแยกครึ่งแม่พิมพ์ แถบดีดออกจะสั่งงานระบบดีดออกแถบอีเจ็คเตอร์ดันแผ่นอีเจ็คเตอร์ไปข้างหน้าภายในกล่องอีเจ็คเตอร์ ซึ่งจะดันพินอีเจ็คเตอร์เข้าไปในส่วนที่ขึ้นรูปหมุดอีเจ็คเตอร์ดันส่วนที่แข็งตัวออกจากโพรงแม่พิมพ์ที่เปิดอยู่

ช่องแม่พิมพ์
เพื่อให้พลาสติกที่หลอมเหลวไหลเข้าไปในโพรงแม่พิมพ์ ช่องต่างๆ จะถูกรวมเข้ากับการออกแบบแม่พิมพ์ขั้นแรก พลาสติกหลอมเหลวจะเข้าสู่แม่พิมพ์ผ่านทางป่วง.ช่องทางเพิ่มเติม โทรนักวิ่ง, นำพลาสติกที่หลอมละลายออกจากป่วงถึงทุกโพรงที่ต้องอุดในตอนท้ายของแต่ละรันเนอร์ พลาสติกหลอมเหลวจะเข้าสู่โพรงผ่านกประตูซึ่งกำกับการไหลพลาสติกหลอมเหลวที่แข็งตัวภายในเหล่านี้นักวิ่งติดอยู่กับชิ้นส่วนและต้องแยกออกจากกันหลังจากนำชิ้นส่วนออกจากแม่พิมพ์แล้วอย่างไรก็ตาม บางครั้งก็ใช้ระบบ Hot Runner ซึ่งให้ความร้อนแก่ช่องแยกอิสระ ทำให้วัสดุที่บรรจุอยู่ละลายและหลุดออกจากชิ้นส่วนได้ช่องอีกประเภทหนึ่งที่สร้างขึ้นในแม่พิมพ์คือช่องระบายความร้อนช่องเหล่านี้ช่วยให้น้ำไหลผ่านผนังแม่พิมพ์ที่อยู่ติดกับโพรงและทำให้พลาสติกหลอมเหลวเย็นลง

การออกแบบแม่พิมพ์
นอกจากนักวิ่งและประตูมีปัญหาการออกแบบอื่น ๆ อีกมากมายที่ต้องพิจารณาในการออกแบบแม่พิมพ์ประการแรก แม่พิมพ์ต้องปล่อยให้พลาสติกหลอมเหลวไหลเข้าไปในโพรงทั้งหมดได้ง่ายสิ่งที่สำคัญไม่แพ้กันคือการถอดส่วนที่แข็งตัวออกจากแม่พิมพ์ ดังนั้นต้องใช้มุมร่างกับผนังแม่พิมพ์การออกแบบแม่พิมพ์ต้องรองรับคุณสมบัติที่ซับซ้อนบนชิ้นส่วนด้วย เช่นอันเดอร์คัตหรือเกลียวซึ่งจะต้องมีชิ้นส่วนแม่พิมพ์เพิ่มเติมอุปกรณ์เหล่านี้ส่วนใหญ่เลื่อนเข้าไปในโพรงชิ้นส่วนผ่านทางด้านข้างของแม่พิมพ์ และด้วยเหตุนี้จึงเรียกว่าสไลด์หรือการกระทำด้านข้าง.ประเภทของการกระทำข้างเคียงที่พบบ่อยที่สุดคือ aแกนด้านข้างซึ่งทำให้สามารถการตัดราคาภายนอกที่จะขึ้นรูปอุปกรณ์อื่น ๆ เข้าทางปลายแม่พิมพ์ตามทิศทางการพรากจากกัน, เช่นตัวยกแกนภายในซึ่งสามารถสร้างตัดราคาภายใน.ในการปั้นเกลียวเป็นชิ้นส่วน กอุปกรณ์คลายเกลียวจำเป็นซึ่งสามารถหมุนออกจากแม่พิมพ์ได้หลังจากที่เกลียวถูกสร้างขึ้นแล้ว